نویسنده: محمد کریمی (تحلیلگر ورزشی)
سیاست کلی و عملکرد دو باشگاه پرسپولیس و استقلال در جذب بازیکنان جدید، طی چند سال گذشته تفاوت‌های جالبی داشته است. یکی از این تفاوت‌ها، عملکرد دو باشگاه در جذب بازیکنان خارجی است. باشگاه استقلال در سالیان گذشته با خرید مامه تیام، شیخ دیاباته و آیاندا پاتوسی در جذب ستاره‌های خارجیِ باکیفیت، عملکرد بدی نداشته است. هرچند که آن‌ها خریدهای ناموفقی نیز داشته‌اند که با اعتراضات فراوانی همراه بوده است.
در سال گذشته نیز مدیران استقلال با خرید سه بازیکن خارجی باکیفیت و گابریله پین، که یک کمک‌مربی متبحر است، مسیر قهرمانی را برای این تیم هموار کردند. آبی‌ها همچنین با خرید و پرورش بازیکنان جوان و مستعد و همچنین فروش آن‌ها به قیمت‌های بالاتر، سود خوبی را به جیب زده‌اند. مهدی قائدی، امید نورافکن و اللهیار صیادمنش مثال‌های بارز این سیاست است. شاید نام بعدی این لیست امیرحسین حسین‌زاده باشد. استقلالی‌ها امسال نیز در جذب بازیکنان جوان فعال بوده‌اند و با جذب مربی پرتغالی و جذب احتمالی چند بازیکن اروپایی سیاست جذب بازیکنان خارجی را نیز ادامه خواهند داد.
اما سیاست باشگاه پرسپولیس در نقل‌وانتقالات به نحو دیگری بود. قرمزها بیشتر در پی جذب ستاره‌های داخلی بودند و اگر بشار رسن را فاکتور بگیریم، در سالیان گذشته بازیکن خارجی آنچنانی به این تیم ملحق نشده است. پرسپولیس نیز در سالیان گذشته، ستاره‌هایی نظیر علی علیپور، صادق محرمی و علی‌الخصوص مهدی طارمی را نیز برای فوتبال ملی به ارمغان آورده است.
عملکرد خوب پرسپولیس در لیگ برتر و همچنین لیگ قهرمانان آسیا در سالیان گذشته باعث شده است تا ستاره‌های دیگر تیم‌‌ها از پرسپولیس به تیم ملی راه یابند. برخی از بازیکنان نیز راهِ دیده‌شدن در لیگ قهرمانان آسیا و انتقال به تیم‌های متمول عربی را در پیش گرفتند. امسال که شاهد برگزاری مسابقات جام جهانی نیز هستیم، این موضوع بیشتر به چشم می‌آید.
به نظر شما در ۵ سال گذشته کدام باشگاه در نقل‌وانتقالات موفق‌تر بوده است؟
