زین‌الدین زیدان از کوچه‌ها و خیابان‌های شهر قدیمی و پرهیاهوی مارسی در کشور فرانسه، گام به دنیای فوتبال گذاشت و از همان روزها هر بار که پا به توپ می‌شد، نوید ظهور ستاره‌ای را می‌داد که قادر است جهان را به تماشای خویش وادار کند. او زاده مارسی بود اما نامش تنها محدود به زادگاهش نبود و خیلی زود سایر شهرهای فرانسه و سپس اروپا با نام این نابغه الجزایری‌تبار آشنا شدند. زیزو با هر لمس توپ، شور و شکوهی را در دل طرفداران فوتبال برمی‌انگیخت، دقیقاً مشابه موزیسینی قهار که شنوندگانش را میخکوب می‌کند.
او که دوران فوتبالش را سال 1988 در آکادمی باشگاه کان فرانسه آغاز کرده بود، تنها به 4 سال زمان نیاز داشت تا به تیم اصلی بوردو راه یابد و پس از آن با نمایش‌های خارق‌العاده و تکنیک بی‌همتایش به یکی از ارکان کلیدی این تیم تبدیل شود. دقیقاً چهار سال بعد و در ماه جولای سال 1996، زیزوی جوان راهی یوونتوس شد تا رویاهایش را به گسترۀ قاره سبز برساند. او در تورین، قلب تاکتیک‌ها و روح بانوی پیر شد و خیلی زود جایگاهش را در میان بزرگان فوتبال اروپا تثبیت کرد. در حقیقت هر جایی که زیدان پا به آن می‌گذاشت، آواز هنر ناب فوتبال در فضا طنین‌انداز می‌شد.
دوران حضور زیدان در یوونتوس
شاید هیچ لحظه‌ای برای زیدان، باشکوه‌تر از فینال جام جهانی 1998 در سن‌دنی نبود؛ شبی که دو بار با ضربات سر هنرمندانه‌اش دروازه برزیل قدرتمند را باز کرد و خروس‌ها را برای اولین بار بر بام فوتبال جهان نشاند. اگر از فرانسوی‌ها بپرسید، قطعاً به یاد دارند که زیدان چگونه آن‌ها را سرشار از غرور نمود و نامش را در قلب‌هایشان ماندگار کرد.
زیزو در سال 2001 به‌عنوان قهرمان جهان و اروپا (جام ملت‌های اروپا 2000) به رئال مادرید پیوست. هر بازی او در سانتیاگو برنابئو برای هواداران کهکشانی‌ها، قصه‌ای بود که با جادو و ظرافت نوشته می‌شد. شاید ضربه والی بی‌نظیرش در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2002 مقابل بایر لورکوزن، نقطه عطف فوتبال باشگاهی او باشد. جایی که شوت چشم‌نوازش، همچون تیری در آسمان همپدن پارک گلاسکو به پرواز در آمد و با شکوهی بی‌پایان بر تور دروازه ژرمن‌ها بوسه زد؛ انگار که زمین و آسمان مقابل جادوی زیدان سر تعظیم فرود آوردند.
گل زیدان در فینال لیگ قهرمانان اروپا 2002
هرگز نمی‌شد حرکت بعدی زیزو رو پیش‌بینی کرد، درست مانند پایان دراماتیکش در جام جهانی 2006 که با ضربه سر معروف او به صورت ماتراتزی همراه شد اما زیزو پس از بازنشستگی در قامت سرمربی به مستطیل سبز برگشت تا افسانه جدیدی را خلق کند. او با فروتنی و خونسردی منحصربه‌فردش، طی سه دوره متوالی (2016، 2017 و 2018) کهکشانی‌ها را به سه قهرمانی پیاپی در لیگ قهرمانان اروپا رساند تا نامش نه‌تنها در میان بازیکنان بزرگ بلکه در بین جاودانه‌ترین سرمربیان دنیای فوتبال قرار گیرد.
امروز رسانه فوتبال‌باز به‌پاس لحظات نابی که زین‌الدین زیدان طی سال‌ها برای ما عاشقان فوتبال خلق کرد، این مرد بزرگ را با افتخار وارد تالار مشاهیر می‌کند تا نامش در کنار بزرگانی مانند: پائولو مالدینی، دیدیه دروگبا و دیوید بکهام، به‌عنوان اسطوره‌ای برای تمام نسل‌ها باقی بماند.
