جواد زرینچه، نامی آشنا برای فوتبالدوستان ایرانی است که نهتنها بهخاطر مهارتهای فنیاش در پست دفاع راست بلکه بهواسطه روحیه جوانمردی و اخلاق حرفهایاش همواره در یادها ماندگار شد. او از همان سالهای ابتدایی حضورش در فوتبال تا پایان دوران حرفهای، درخششی کمنظیر داشت و با تصمیمات و رفتارهای منحصربهفردش به الگویی برای نسلهای بعد تبدیل شد. زرینچه نمادی از بازیکنی است که فوتبال را تنها رقابت نمیدید بلکه آن را فرصتی برای تأثیرگذاری اخلاقی و الهامبخشی میدانست.
در این مطلب از سایت فوتبالباز به بررسی مسیر نقلوانتقالاتی دوران فوتبال جواد زرینچه میپردازیم. لطفاً در ادامه این مطلب با ما همراه باشید:
از زمینهای خاکی تا اوجگیری در استقلال:
جواد زرینچه فوتبالش را در سن ۱۴ سالگی و از تیمهای لوکوموتیو و بوتان آغاز کرد اما سال ۱۳۶۴ اولین قرارداد حرفهای دوران فوتبالش را با ژاندارمری امضا کرد؛ جایی که مهارتهای زرینچه خیلی زود باعث جلب توجه استعدادیابهای فوتبال شد و راه ورودش به باشگاه بزرگ استقلال را هموار کرد. رابطه عاشقانه زرینچه با آبیهای پایتخت از سال ۱۳۶۶ آغاز گردید و او بهسرعت تبدیل به یکی از ارکان اصلی تیم شد اما اختلافاتش با مدیران وقت استقلال، منجر به جدایی کوتاهمدت او از جمع آبیها و پوشیدن پیراهن کشاورز تهران شد.
زرینچه در تابستان سال ۱۳۷۲ بار دیگر به استقلال بازگشت و اینبار به مدت ۱۰ سال در جمع آبیها حضور داشت. او در مجموع دو دوره حضورش در جمع آبیها، بیش از ۳۰۰ بار با پیراهن این تیم به میدان رفت و سالها بازوبند آنها را بر بازو بست. از افتخارات زرینچه در استقلال میتوان به قهرمانی در جام باشگاههای تهران، سه قهرمانی لیگ ایران، سه قهرمانی جام حذفی و همچنین نایبقهرمانی در جام باشگاههای آسیا اشاره کرد. درواقع استقلال برای زرینچه چیزی فراتر از یک تیم بود و او در این باشگاه به نمادی ماندگار تبدیل شد.
از قهرمانی در فوتبال ملی تا ساختن گل قرن:
جواد زرینچه در تیم ملی ایران نیز نقشی محوری ایفا میکرد و طی ۸۰ دیداری که پیراهن پرافتخار کشورمان را بر تن کرد، همواره یکی از بازیکنان کلیدی بود و درخشش او در رقابتهای جام ملتهای آسیا، بازیهای آسیایی و جام جهانی هنوز در خاطر هواداران فوتبال باقی مانده است. نقطه اوج کارنامه ملی زرینچه، پاس گل معروفش به حمید استیلی طی دیدار مقابل آمریکا در جام جهانی ۱۹۹۸ بود که به گل قرن شناخته شد.
جواد زرینچه در دوران فوتبالش دو بار به قهرمانی بازیهای آسیایی (۱۹۹۰ و ۱۹۹۸) دستیافت و در تیم منتخب آسیا نیز حضور داشت. از سایر افتخارات ملی مدافع راست طلایی فوتبال ایران میتوان به قهرمانی در جام اکو سال ۱۹۹۳ و صعود به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه اشاره کرد. این عملکرد باعث شد تا او نهتنها در ایران بلکه در سطح آسیا نیز بهعنوان یکی از بهترین مدافعان شناخته شود.
جواد زرینچه در تیم ملی ایران
اخلاق جوانمردانه و خداحافظی باشکوه:
یکی از اتفاقات جالب و فراموشنشدنی دوران حرفهای زرینچه در استقلال رخ داد. او برای کمک به محمد خرمگاه همتیمیاش، خودش را به بیماری زد تا مرحوم ناصر حجازی سرمربی وقت استقلال او را نیمکتنشین کند و فرصت بازی به خرمگاه داده شود. وقتی این اقدام زرینچه فاش شد، تحسین بسیاری از بازیکنان و مربیان را به همراه داشت و تصویر او را بهعنوان کاپیتانی بااخلاق ماندگار کرد.
سرانجام زرینچه در سال ۱۳۸۲ از استقلال جدا شد و برای مقطعی کوتاه پیراهن صباباطری را بر تن کرد اما دوران این مدافع در این تیم خیلی زود به پایان رسید زیرا او تصمیم به خداحافظی از دنیای فوتبال گرفت. مراسم خداحافظی او که با احترام ویژه هواداران و همبازیهایش برگزار شد، پایانی شکوهمند بر دوران درخشانش بود. پس از بازنشستگی، زرینچه به مربیگری روی آورد؛ او ابتدا بهعنوان دستیاردر استقلال فعالیت کرد و سپس سرمربی تیمهایی همچون: آلومینیوم اراک و هرمزگان، کاوه تهران، راهیان کرمانشاه، شهرداری یاسوج و آریو اسلامشهر شد. نام زرینچه همیشه با باشگاه استقلال و تیم ملی ایران گره خورده و خاطرات او هرگز از یاد عاشقان فوتبال نخواهد رفت.
جواد زرینچه در کسوت مربیگری