مجتبی جباری یکی از خلاقترین و تکنیکیترین هافبکهای تاریخ فوتبال ایران با بازیهای چشمنواز و دید منحصربهفردش، سالها در میانه میدان جادو کرد. او که بهخاطر پاسهای طلایی و توانایی خارقالعادهاش در کنترل جریان بازی شناخته میشود، همواره نمادی از نبوغ فوتبالی و جسارت در تصمیمگیری بود. جباری چه در تیمهای باشگاهی و چه در تیم ملی ایران با سبک بازی متفاوت و شخصیت خاصش، خاطراتی ماندگار برای هواداران فوتبال بر جای گذاشت.
در این مطلب از سایت فوتبالباز؛ نگاهی به مسیر نقلوانتقالاتی دوران فوتبال مجتبی جباری خواهیم داشت. با ما همراه باشید:
مجتبی جباری فوتبال حرفهای خویش را از تیمهای پایه راهآهن آغاز کرد، جایی که استعداد او در سنین پایین توجه همگان را جلب کرد. این ستاره نوظهور، پس از مدتی به تیم جوانان استقلال پیوست و توانست با پیشرفتی سریع، وارد دنیای فوتبال حرفهای شود. او در اوایل دوران فوتبالش، به دلیل انجام خدمت سربازی به ابومسلم خراسان منتقل شد. دوران حضور در ابومسلم نقطه عطفی در حرفه جباری بود و او با عملکرد درخشانش در لیگ برتر، نگاه کارشناسان و توجه باشگاههای بزرگ را به سمت خویش جلب کرد.
پس از پایان دوران سربازی، جباری در سال ۱۳۸۴ به استقلال بازگشت؛ باشگاهی که به خانه فوتبالی او تبدیل شد. او جمع آبیها سالهایی طلایی و فراموشنشدنی را سپری کرد. مجتبی جباری با پاسهای استثنایی، شوتهای از راه دور و خلاقیت در میانه میدان، بهسرعت یکی از بازیکنان کلیدی استقلال شد. دوران حضور او در جمع آبیپوشان پایتخت با قهرمانیهای لیگ برتر و موفقیتهای متعدد در جام حذفی همراه بود اما اوج هنرنمایی جباری در بازیهای حساس بهخصوص در دربیهای تهران، رقم خورد، جایی که بارها با تکنیک کمنظیرش باعث خلق لحظات بهیادماندنی برای هواداران استقلال شد.
مجتبی جباری؛ هافبک خلاق فوتبال ایران
جباری در سال ۱۳۹۲ و پس از بروز اختلافات با مدیریت استقلال، تصمیم به جدایی از استقلال گرفت. او برای مدتی کوتاهی به سپاهان اصفهان پیوست اما این انتقال پایدار نبود و جباری خیلی زود مسیری جدید را انتخاب کرد و راهی الاهلی قطر شد. حضور در الاهلی برای او تجربهای متفاوت و موفقیتآمیز بود چراکه با نمایشهای خیرهکنندهاش در قطر به یکی از ستارگان لیگ این کشور تبدیل شد و جایگاه ویژهای نزد هواداران قطری یافت. در این دوران، جباری با هماهنگی در کنار بازیکنان بینالمللی و بهرهگیری از فضای حرفهای فوتبال قطر، عملکردی ماندگار از خویش بهجا گذاشت.
یکی از نقاط تلخ و البته جالب دوران حرفهای جباری، مصدومیت ناگهانی او در آستانه جام جهانی ۲۰۰۶ بود. این اتفاق که در روزهای آمادهسازی تیم ملی رخ داد، مانع از حضور او در بزرگترین رویداد فوتبالی جهان شد و شاید حسرت بزرگی در دوران حرفهای او باقی گذاشت. بااینحال، جباری هرگز از تلاش دست نکشید و بار دیگر به میادین بازگشت تا تواناییهای کمنظیرش را در معرض نمایش بگذارد. او در نهایت در سال ۱۳۹۶ برای بار سوم به استقلال برگشت اما حضور او بسیار کوتاه بود و تنها ۶ بازی برای آبیها انجام داد و سپس کفشهای فوتبالش را برای همیشه آویخت.
مجتبی جباری در تیم ملی ایران
مجتبی جباری با خلاقیت، پاسهای کلیدی و توانایی بازیخوانی فوقالعادهاش، جایگاه ویژهای در تاریخ فوتبال ایران دارد. او ۳۲ بار با پیراهن تیم ملی ایران به میدان رفت و طی این دیدارها، ۴ بار موفق به گلزنی شد. جباری در میان هواداران استقلال به زیدان آسیا شهرت یافت و بازیهای دلپذیر او برای همیشه در ذهن هواداران فوتبال ایران باقی خواهد ماند. مجتبی جباری در دوران حرفهای فوتبالش، نهتنها در زمین فوتبال درخشید بلکه الگویی از شور و اشتیاق برای نسلی از بازیکنان جوان بود که رؤیاهای بزرگی در سر داشتند.