نویسنده: محمد کریمی (تحلیلگر ورزشی)
پس از اینکه تیم ملی آلمان در جام جهانی ۹۸ و یورو ۲۰۰۰ عملکرد فاجعه‌باری داشت، مسئولان فدراسیون آلمان در نحوه پیدا کردن و پرورش استعدادها تجدیدنظر کردند.
میانگین سنی تیم ملی آلمان بسیار بالا رفته بود و مدیرانِ "برنامه پیشرفت استعدادها" تصمیم گرفتند که به رده‌های پایه اهمیت بیشتری بدهند و تمام باشگاه‌های بوندسلیگا را مجبور کنند حداقل سه زمین چمن و یک مجموعه تمرینی داشته باشند.
در سال ۲۰۰۰، کارگروه فدراسیون فوتبال آلمان تشکیل شد. در این جلسه نمایندگان هفت باشگاه بوندسلیگایی به ریاست کارل هایس‌رومنیگه حضور داشتند و تصمیمات سختگیرانه‌تری گرفته شد.
فدراسیون فوتبال آلمان تمام باشگاه‌های حرفه‌ای کشور را مجبور به راه‌اندازی آکادمی جوانان کرد. تعداد مربی‌های فوتبال و بدنساز، چگونگی ارتباط با مدارس و بسیاری مسائل دیگر اجباری شد.
فدراسیون تصمیم گرفت که باشگاه‌ها در صورت عدم اجرای قوانین اجباری، از گرفتن پروانه صدور مجوز منع بشوند. باشگاه‌ها تمایلی به انجام تغییرات نداشتند که مثال بارز آن دورتموند بود.
زنبورها در سال ۱۹۹۶ قهرمان اروپا شده بودند و دوران طلایی خودشان را سپری می‌کرد، آن‌ها تیمشان را با خریدهای گران‌قیمت و پرداخت دستمزد بالا به بازیکنان اداره می‌کردند اما در نهایت به این پروژه تن دادند و بعدها یکی از موفق‌ترین تیم‌ها در مبحث استعدادیابی لقب گرفتند.
در آن سال‌ها کم‌کم باشگاه‌های آلمانی تصمیم گرفتند که به‌جای خرید بازیکن مستعد، خودشان به پرورش استعدادها بپردازند. فدراسیون نیز ۴۰۰ مربی برای فوتبال پایه استخدام کرد و بودجه یک میلیون یورویی برای هر منطقه اختصاص داد.
باشگاه‌ها به این نتیجه رسیده بودند که پرورش استعدادها به‌سود خودشان است. تعداد مربیان به ۱۱۷۰ نفر افزایش یافت به‌طور کلی از سال ۲۰۰۲ فدراسیون و باشگاه‌ها برای پروژه استعدادیابی بیش از ۷۰ میلیون یورو در سال هزینه می‌کنند.
تفکر کلی این برنامه این بود که آموزش از سطح بالا شروع نشود بلکه آموزش بازیکنان در پایین‌ترین سطح محلی آغاز شود.مدیر این پروژه معتقد بود: "هیچ استعدادی نباید هدر برود. حتی اگر در پشت یک کوه در دهکده‌ای کوچک متولد شود". میروسلاو کلوزه یکی از ثمرات این پروژه است. او تا ۲۱ سالگی در لیگ دسته پنجم آلمان توپ می‌زد.
پس از حذف آلمان در یورو ۲۰۰۴، این تیم با خط دفاع جوان‌شده پا به جام جهانی ۲۰۰۶ گذاشت. میانگین سنی خط دفاع آن تیم ۲۲ سال بود. نتایج تیم ملی آلمان در جام جهانی ۲۰۰۶ به‌خوبی بیانگر پیشرفت این کشور در استعدادیابی بود. نکته مهم آن‌جا بود که مردم ایجاد تغییرات را پذیرفته بودند. همچنین می‌توان قهرمانی مانشافت در جام جهانی ۲۰۱۴ را ثمرۀ نهایی این پروژه استعدادیابی دانست.
