برانکو ایوانکوویچ در گفتگویی احتمال بازگشت خود به ایران را رد نکرده و این امر با توجه به ابراز علاقه همیشگی استراماچونی به حضور در ایران ممکن است به رویارویی احتمالی این دو مربی بدل شود.
برانکو که در حال حاضر سرمربی تیم عمان است، روزانه به دلایل مختلف با روزنامه‌نگاران ایرانی در ارتباط است، او در مصاحبه‌ای با روزنامه جام جم گفته شاید دوباره به فوتبال ایران بازگردد و این تبصره را هم اضافه کرده که با توجه به علاقه‌اش به هواداران پرسپولیس به استقلال نخواهد رفت.
این جمله بیانگر احتمال بازگشت این سرمربی موفق کروات به فوتبال ایران برای مرتبه چهارم است. او ابتدا به عنوان دستیار بلاژویچ وارد ایران شد و پس از آن در سال 2001 جانشین وی شد و بعد از قهرمانی با تیم ملی در بازی های آسایی بوسان ایران را ترک کرد و برای پیروزی چهار گله مقابل نیوزیلند در جام بین قاره‌ای به ایران بازگشت. برانکو پس از آن ایران را به جام جهانی برد و پس از نتایج ضعیف در جام جهانی به پایان قراردادش به تیم ملی رسید و به کرواسی بازگشت؛ اما نزدیک به 10 سال بعد او دوباره به ایران بازگشت و این بار با ساخت یک تیم برنده و پرافتخار در باشگاه پرسپولیس، نام خود را به عنوان یکی از بهترین مربیان خارجی شاغل در فوتبال ایران بر سر زبان‌ها انداخت.
او که حالا ایران را به مقصد الاهلی و هدایت تیم ملی عمان ترک کرده، احتمالا همچنان بی‌تاب بودن در فضای رقابتی فوتبال ایران است و چه‌بسا این مرتبه نه به عنوان سرمربی پرسپولیس که به عنوان سرمربی یک تیم جدید باشگاهی به ایران بازگردد. این چیزی است که از صحبت‌های برانکو در گفتگوی آخرش قابل تفسیر است. اینکه اگرچه او به استقلال نخواهد رفت ولی شانس حضورش در تیم های دیگر را هرگز از دست نخواهد داد. تیمی که ممکن است از بین مدعیان لیگ برتر و به عنوان مثال باشگاهی در یک استان مرکزی فوتبال ایران باشد!
بحث حضور برانکو البته زمانی مطرح‌شده که او با تیم ملی عمان قرارداد دارد و فعلا با این تیم درگیر است و در دور دوم مقدماتی نیز شرکت دارد و عملاً بازگشت او به فوتبال ایران منتفی است؛ مگر اینکه توافق با فدراسیون فوتبال عمان به هم بخورد.
اما صحبت در مورد بازگشت برانکو در شرایطی مطرح‌شده که موضوع جذاب برای هواداران استقلال بحث بازگشت آندره آ استراماچونی به ایران است. استراماچونی که در حال حاضر مشغول میهمانی‌های خانوادگی و جشن تولد سومین فرزندش است، خاطره‌ای بی نظیر را از دوره حضورش در استقلال به‌جای گذاشته و تبدیل به یک چهره اسطوره‌ای برای آنها شده و به اعتقاد بسیاری از آنها، او تنها گزینه واقعی و راضی‌کننده برای استقلال است؛ اگرچه فرهاد مجیدی جانشین وی نیز نتایج قابل قبولی گرفته است.
اگرچه استخدام مجدد استراماچونی با توجه به پرونده بازش با استقلال و همینطور شرایط کرونایی بعید به نظر می‌رسد ولی بسیاری از هواداران همچنان حضور دوباره او را در سر می‌پرورانند و بحث در این باره از سوی افراد مختلف در باشگاه استقلال و بعضی دیگر از چهره‌های مرتبط با باشگاه همواره برای بخشی از هواداران استقلال امیدآفرین است که این مربی بار دیگر به ایران بازخواهد گشت.
در صورت تحقق این دو ماجرای جذاب برای لیگ فوتبال ایران و حضورهمزمان این دو سرمربی صاحب سبک فوتبال اروپا یکی از مکتب فوتبال اروپای شرقی و دیگری از ایتالیا با تمام تئوری های بی‌نظیرش می‌تواند هواداران فوتبال ایران را با جلوه‌های تازه‌ای از یک رقابت بی نظیر آشنا کند که نمونه‌اش را در لیگ برتر در این سطح کمتر به خاطر می‌آوریم.
شاید اولین سوالی که در ذهن هرکسی باوجود هردوی آنها در یک لیگ خطورکند این است که کدام یک از این دو سرمربی حرفه‌ای قادر است مچ دیگری را بخواباند و مسلما توانایی‌های هر دو مربی باعث می‌شود که کمتر کسی به خودش اجازه دهد که بتواند پیش‌بینی دقیقی را از موفقیت حتمی یکی از این دو سرمربی داشته باشد.
در طول تمام این سالها که از عمر فوتبال باشگاهی ایران سپری‌شده است بدون شک تاثیرمربیانی از این دست که قادرند ساختار یک باشگاه را علی رغم تمامی کمبود هایش تغییر دهد فواید بی شماری دارد که شاید پرداختن به آن در این مطلب نگنجد.
درست همان کاری رایکوف در سالهای گذشته در استقلال و یا همان تاج سابق انجام داد و اخیرا برانکوهمان کار را در پرسپولیس به منصه ظهور گذاشت که هنوز هم باوجوداینکه حدوداً دو سال از رفتن او از پرسپولیس می‌گذرد می‌توان رگه‌هایی از تاثیر این سرمربی کروات را در نزد انها به وضوح دید.
حضور برانکو و استراماچونی و در کل مربیانی در این سطح و لِوِل و در صورت اینکه مدیران عامل در باشگاه‌ها سلیقه به خرج بدهند، می‌تواند علاوه بر تمام این موارد اشاره شده به ظهور بازیکنانی منجر شود که سال های سال می توانند در فوتبال ملی بدرخشند و قند را در دل‌های طرفداران فوتبال آب کنند.
این دو سرمربی که حالا کاملا با تمام ریز وبم فوتبال ایران و مشکلاتش کاملا دست وپنجه نرم کرده اند می توانند بهترین انتخاب برا هر تیمی باشند که داعیه قهرمانی نه تنها در ایران بلکه درسطح قاره را داند. انتخابی که به‌نوعی می‌توان حتی ادعا کرد که تضمینی برای موفقیت است.
