کشور ایران از دیرباز مهد فرهنگ و اخلاق بوده و همواره بزرگان و پیشکسوتان ورزش در کشور ما تاکید داشتهاند که ورزشکاران و بهویژه بازیکنان تیم ملی فوتبال از گذشته تا امروز، الگوی رفتاری و شخصیتی جوانان و آیندهسازان این مرز و بوم هستند. بازیکنان تیمهای ملی فارغ از مباحث فنی و تاکتیکی، نقش سفیران فرهنگی را ایفا میکنند و باید بهگونهای رفتار کنند که تاثیر مثبتی بر فضای فرهنگی جامعه نیز داشته باشند.
ماجرای جنجالی فایل صوتی محمدحسین کنعانیزادگان همچنان ادامه دارد و حواشی این اتفاق هر روز گستردهتر میشود. دیروز آتش این اتفاق نامبارک، به دامن یکی دیگر از بازیکنان ملیپوش افتاد و سیاوش یزدانی هم طی مصاحبهای علیه کنعانیزادگان، وارد این جنجال تمامنشدنی شد. در کیفیت فنی این دو مدافع ملیپوش شکی نیست و موضوع اختلاف آنها نیز موضوعی کاملا شخصی است که ما قصد ورود به آن را نداریم اما اینکه این دو بازیکن صحبتهای خارج از شان جایگاه تیم ملی را، بهراحتی در رسانههای کشور مطرح میکنند، میتواند زنگ خطر بزرگی برای اخلاقمداری در فوتبال ایران باشد.
نکته جالب اینجاست که کمیته اخلاق فدراسیون فوتبال، که متولی نظارت بر مسائل اخلاقی فوتبالیستهای ایرانی است، پس از سکوتی طولانی، در قبال چنین بیاخلاقیهایی، تنها به حکم محرومیت دو جلسهای اکتفا کرده و با چنین ناهنجاریهایی مماشات میکند تا متخلفان اخلاقی بهآسانی جایگاه تیم ملی فوتبال را به سخره گرفته و آن را به محل نزاعشان تبدیل کنند. چنین رفتاری بههیچ عنوان شایسته ورزش و فوتبال ایران نیست و باید به شدیدترین شکل ممکن با آن برخورد شود تا دیگر شاهد چنین اتفاقات ناخوشایندی در تیم ملی ایران نباشیم. امیدواریم مسئولان فرهنگی ورزش و فوتبال ایران، هر چه سریعتر به این موضوع ورود کنند و مانع ادامه حضور بازیکنان خاطی، در جایگاه مقدس تیم ملی شوند.
