در این مطلب از سایت فوتبال‌باز به بررسی مسیر نقل‌وانتقالاتی دوران فوتبال ادموند بزیک، مرد آرام و بی حاشیه فوتبال ایران خواهیم پرداخت. با همراه ما باشید:
مسیر نقل‌وانتقالات دوران فوتبال ادموند بزیک:
|
نام تیم |
مدت حضور |
|
آرارات |
از تیر 1370 تا تیر 1375 |
|
پرسپولیس |
از تیر 1375 تا تیر 1380 |
|
سپاهان |
از تیر 1380 تا تیر 1385 |
|
شهرداری بندرعباس |
از تیر 1385 تا تیر 1386 |
|
آرارات |
از تیر 1386 تا تیر 1388 |
تولد ستاره‌ای درخشان در قلب تهران:
ادموند بزیک روز 21 مرداد سال ۱۳۵۴ در محله نارمک تهران متولد شد. او فوتبالش را از زمین‌های خاکی رافی تهران و در تیم محلی سیپان آغاز کرد. او سپس به تیم محلی دیگری به نام ماسیس پیوست تا این‌که در سال 1370 و سن 16 سالگی، توسط معلم ورزشش به آکادمی باشگاه ریشه‌دار آرارات پیوست. آرارات اولین باشگاه حرفه‌ای دوران فوتبال بزیک بود؛ تیمی که بسیاری از استعدادهای ارامنه ایرانی را پرورش داده است.
ادموند بزیک در فاصله سال‌های 1370 تا 1373 برای نوجوانان و جوانان آرارات به میدان رفت. طی همان سال‌های اولیه شم گلزنی بالا و بازی هوشمندانه ادموند، توجه همگان را جلب کرد. این عملکرد درخشان باعث شد تا آرارات، او را در سال 1373 وارد ترکیب اصلی این باشگاه کند. بزیک در سال 1374 به همراه آرارات طی 9 دیدار اول لیگ آزادگان، 9 گل زد تا خیلی زود مشخص شود که آینده‌ای درخشان در انتظار او است.
قهرمانی و تاریخ‌سازی در پرسپولیس:
درخشش بزیک در باشگاه آرارات، توجه امیر عابدینی مدیرعامل وقت پرسپولیس را جلب کرد و او در سال 1375 این ستاره جوان را به مرحوم استانکو پوکله‌پوویچ که در آن روزها به‌تازگی سرمربی قرمزپوشان پایتخت شده بود، پیشنهاد کرد. ورود بزیک به پرسپولیس، موجی از طراوت و اثربخشی را برای خط حمله قرمزها به ارمغان آورد. او با گل دقیقه ۸۷ در دربی معروف سال 75، طلسم ۷ساله شکست‌ناپذیری استقلال را شکست و جایگاهش را در قلب هواداران پرسپولیس تثبیت کرد.
ادموند بزیک، علی دایی و مجتبی محرمی؛ ستارگان سابق پرسپولیس
شخصیت آرام و بی حاشیه ادموند بزیک در کنار سبک فوتبالش که ترکیبی از درایت تاکتیکی و تمام‌کنندگی بی‌نقص بود، او را از سایر مهاجمان آن روزهای فوتبال ایران متمایز می‌کرد. این مهاجم بی‌ادعا و درعین‌حال بی‌رحم، طی پنج فصل حضورش در پرسپولیس، سه بار قهرمان لیگ و یک‌بار قهرمان جام حذفی شد. او طی این مدت، 126 بار پیراهن قرمزها را بر تن کرد که حاصل آن ثبت آمار درخشان 40 گل و 16 پاس گل بود.
طلایی‌ترین روزهای فوتبال بزیک در سپاهان:
پس از پرسپولیس، بزیک در سال ۱۳۸۰ بار دیگر برای مدت کوتاهی به آرارات برگشت اما خیلی زود به تیم تازه‌نفس و مدعی سپاهان پیوست. دوران حضور ادموند در سپاهان از طلایی‌ترین فصل‌های فوتبال او محسوب می‌شود. او با سپاهان قهرمان لیگ برتر شد و همچنین دو بار جام حذفی را فتح کرد. او در فصل ۸۳-۸۲ با ثبت ۱۳ گل برای طلایی پوشان اصفهان، عنوان آقای گل لیگ برتر را از آن خود کرد.
ادموند بزیک و مرحوم مهرداد میناوند در پیراهن سپاهان
بزیک با عملکردی پخته و مؤثر، نقش بسزایی در تثبیت سپاهان به‌عنوان یکی از قطب‌های فوتبال ایران داشت و طی این سال‌ها به مهاجمی کامل تبدیل شده بود که گل می‌زد و می‌ساخت و رهبری خط حمله سپاهان را بر عهده داشت. او در مجموع حضور پنج‌ساله‌اش در جمع طلایی پوشان اصفهانی، 103 بار برای این تیم به میدان رفت و 35 گل و 2 پاس گل را به یادگار گذاشت.
بازگشت ستاره محبوب به خانه قدیمی:
بزیک در سال 1385 و طی واپسین سال‌های دوران بازی، برای یک فصل به تیم شهرداری بندرعباس پیوست تا در فضایی ناشناخته اما صمیمی، تجربه‌ای متفاوت داشته باشد. او با انگیزه‌ای ستودنی در این تیم حضور یافت و نشان داد که حتی در سال‌های پایانی نیز می‌تواند تأثیرگذار باشد. پس از این دوره، بزیک برای ادای احترام به باشگاهی که فوتبالش را در آن آغاز کرده بود، سال 1386 به آرارات بازگشت. این بازگشت احساسی، نشان‌دهنده وفاداری و قدرشناسی او نسبت به ریشه‌هایش بود. ستاره محبوب و کم‌ادعای فوتبال ایران، سرانجام در سال 1388 و پس از دو فصل حضور در آرارات، کفش‌های فوتبالش را آویخت تا پایانی درخشان را برای مسیری رقم بزند که با عشق آغاز شده بود.
حضور کم‌رنگ بزیک در فوتبال ملی:
ادموند بزیک، نخستین‌بار در سال ۱۳۷۸ به تیم ملی ایران دعوت شد و در کنار نام‌های بزرگی همچون: علی دایی، کریم باقری، مهدی مهدوی‌کیا و... در اردوی ملی حضور یافت. اگرچه بزیک تنها ۷ بازی ملی در کارنامه دارد اما کیفیت حضورش در همین تعداد محدود نیز ستودنی است. رقابت سخت در خط حمله باعث شد نتواند به فرصت‌های زیادی دست یابد اما همیشه از او به‌عنوان یکی از بازیکنان شایسته‌ای یاد می‌شود که شاید باید فرصت بیشتری در سطح ملی پیدا می‌کرد. بااین‌حال، نام او در ذهن بسیاری از علاقه‌مندان فوتبال به‌عنوان مهاجمی مطمئن و وفادار به فوتبال پاک و حرفه‌ای نقش بسته است.
ادموند بزیک در پیراهن تیم ملی ایران
ورود به عرصه مربیگری با قلبی سرشار از عشق:
ادموند بزیک پس از آویختن کفش‌ها، تصمیم گرفت همچنان در کنار فوتبال باقی بماند. او مسیر مربیگری را از تیم‌های پایه آغاز کرد و به تربیت نسل جدیدی از بازیکنان مشغول شد. حضورش در برنامه استعدادیابی تلویزیونی ستاره ساز نیز نشانی از علاقه‌اش به انتقال تجربه و پرورش نسل آینده بود. بزیک برای بسیاری از فوتبال‌دوستان ایرانی، نه‌تنها یک بازیکن محبوب بلکه یک الگوست؛ انسانی شریف، فوتبالیستی بزرگ و اسطوره‌ای خاموش اما درخشان که نامش همواره در تاریخ فوتبال ایران می‌درخشد.
