مثل نیاز به مهاجم، هر تیمی برای موفقیت در تورنمنت های بزرگ، به یک دروازه‌بان ششدانگ نیاز دارد؛ دروازه‌بانی که در مراحل پایانی با به حداقل رساندن اشتباهات خود حتی جزئی خود، تقریبا به یک دیوار مقابل دروازه تیمش تبدیل شود؛ برای درک بهتر موضوع بهتر است عملکرد هوگو لوریس مقابل مراکش را یک بار دیگر مرور کنید.
دروازه‌بان 35 ساله تیم ملی فرانسه با حضور در بازی مقابل مراکش، شماره بازی‌های خود در جام جهانی را به 19 رساند. او حالا همراه با نویر، دو دروازه‌بان برتر تاریخ با بیشترین بازی در جام جهانی به شمار می روند. لوریس که گلر فرانسه در فینال یکشنبه نیز خواهد بود، این شانس را دارد تا با رساندن تعداد بازی های خود به 20، از نویر هم رد شده و عنوان یاد شده را به تنهایی مال خود کند.
مراکشی ها بعد از دریافت گل در دقایق نخست، حملات گسترده ای را ترتیب دادند تا هر چه سریع تر کار را مساوی کنند. قطعا اگر آن میزان از آمادگی که لوریس در این دیدار نشان داد را شاهد نبودیم، این حملات به نتیجه ختم می شد اما گلر فرانسه با خود عهد کرده بود که گل نخورد.
